Verndarar láðs & lagar
Þegar verndarar láðs og lagar ber á góma er gaman að rekast á þá þar sem maður á síst von. Þó er ekki um að ræða hina eiginlegu guði hins ritaða orðs heldur líkneski þeirra er steypt hafa verið í stein eða annað fast mót.
Spænska eyjan vinsæla, Gran Canaria – sem við Íslendingar köllum Kanarí – er löngum þekkt fyrir fagrar strendur, gróðursæld og skóga, í bland við stórborgina Las Palmas. Kanarí er gróskumest að norðanverðu er gætir meira regns, auk hitamismunar sem jafnan er á ströndinni og ef miðað er við ofanverða eyjuna. Að vetrarlagi á það svo til að snjóa í hæstu fjallhlíðunum. Nú nú, á meðan að það er hægt að njóta sín þarna í hvívetna á svæðinu má, á austurhluta eyjunnar, finna ströndina Melenara. Þar í flæðarmálinu rís sjávarguðinn Póseidon upp úr hafinu, fjögurra metra há bronsstytta er gerð var af listamanninum Luis Arencibia árið 2001. Þar sem öldurnar leika um styttuna má sjá tignarlegan guðinn með þrífork sinn við hönd líta alvarlegum augum á veröldina í kring.
Kóngafólk á hafsbotni
Konu hans, Amphitrite, má svo finna nokkurn spöl í burtu, eða í tæplega fjögurra tíma flugferð (með flugvél) á Cayman-eyjunum sem eru bresk hjálenda í vesturhluta Karíbahafsins. Þar fyrir utan, á hafsbotninum, þar sem kallað er Sunset Reef, má finna drottningu hafsins ef svo má kalla, bronsgerða í hafmeyjarlíki. Styttan er tæpir þrír metrar að hæð og í kringum 300 kíló, en hún var gerð af listamanninum Simon Morris árið 2000. Amphitrite þessi var kölluð móðir hafsins, eða reyndar „Hin hástynjandi móðir fiska, sela og höfrunga“. Eða loud-moaning ... Í raun má ætla að stunur hafdrottningarinnar hafi fremur átt að merkja háværan öldunið en annars lags hávaða. Amphitrite var að upplagi þekkt fyrir þolinmæði og rólegheit en þó afbrýðisöm og hefnigjörn ef þannig stóð á.
Einnig á hafsbotni, við karabísku eyjuna San Andre, má finna aðra styttu Póseidons eftir listamanninn Mario Hoyos, sem líkt og aðrar slíkar styttur áður laðar að sér kóral, þörunga, fiska og forvitna kafara. Árið 2012 tók Hoyos þessi sig til, mótaði styttuna úr vistvænu efni og tók svo þann pól í hæðina að hafa hlekki á fótum sjávarguðsins. Ekki er vitað hvers vegna þessi listræna ákvörðun var tekin sem þykir sérstök með tilliti til þess að guðir hvers lags fyrir sig ættu að geta verndað umhverfi sitt ófjötraðir.
Neptúnus og Salacia
Öllu kraftalegri styttu af guðinum Neptúnus má svo augum líta ef gengið er meðfram strandlengju Virgina. Styttan sú var reist árið 2005 eftir rausnarleg peningaframlög er söfnuðust saman á hátíðinni Neptune Festival 30. september árið 2005. Styttan, sem gerð er úr bronsi, er 34 fet að hæð, eða ríflega 10 metrar, og stendur Neptúnus hnarreistur við göngustíginn, umkringdur sjávardýrum, með voldugan þrífork í hendi. Verndari samfélagsins og áminning um að virða og vernda náttúruna og hafið í kring.
Kona Neptúnusar, Salacia, þótti ægifögur gyðja saltvatns en ekki er mikið um styttur af henni neðansjávar. Hún skreytir hús í Antwerpen-borg Þýskalands, eitt „Hansahúsanna“, en á þeim eru oft fagrar skreytingar að framanverðu og finnast helst í norður-þýskum borgum.
(Til frekari upplýsinga er víst rétt að taka fram að Póseidon var sjávarguð í grískri goðafræði, bróðir Seifs. Póseidon eða á forngrísku Ποσειδῶν, var óútreiknanlegur sjávarguð sem rak helst óvini sína á hol með þríforknum. Hann stjórnaði öldugangi hafsins og var talinn geta valdið jarðskjálftum að vild. Samsvarandi vatna-/sjávarguð rómverskrar goðafræði var hins vegar Neptúnus, bróðir Júpíters og Plútós; bræðranna sem stjórnuðu himni, undirheimum og jarðneskum heimi. Neptúnus var að sama skapi jafn geðstirður og Póseidon og átti það til að kljúfa fjöll, kasta þeim í sjóinn í bræði sinni og mynda þannig eyjar sjávarins.)
