Ræktunarland á stærð við Ísland hefur horfið undir þéttbýli á 50 árum
Víðfeðm landsvæði tengd landbúnaði hafa verið lögð undir malbik og steinsteypu í borgum Evrópu á síðustu árum og áratugum.
Á árabilinu 1990–2006 dróst akurlendi í 19 þéttbýlustu löndum Evrópu saman sem svaraði til ræktunar á 6,1 milljón tonnum af hveiti árlega. Ferlið er hvarvetna hið sama. Landið er tekið undir byggingu íbúðar-, skrifstofu- og iðnaðarhúsnæðis, eða stórmarkaði með enn stærri bílastæðum. Frá þessu var greint í LoA, fylgiriti um tækni og hagfræði í Landsbygdens Folk.
Frá miðjum 6. áratug síðustu aldar, eða á 50 ára tímabili, hefur land undir þéttbýli í Evrópu aukist um 78% en fjöldi íbúa um 33%, samkvæmt upplýsingum frá evrópsku umhverfisstofnuninni EEA.
Jarðnæði, sem hefur verið tekið til annarra nota, svo sem til bygginga og undir umferðarmannvirki, er talið forgangsmál í hagþróun. Þessi þróun vekur þó jafnframt áhyggjur, þar sem landið er einnig talið mikilvægt til matvælaframleiðslu. Efnahagsráð Evrópu (EEA) telur jarðnæði, sem tekið er undir aðrar þarfir en ræktun í ESB, vera um eitt þúsund ferkílómetrar á ári á áratugnum 1990–2000. Það svarar til um 275 hektara á dag.
100 þúsund ferkílómetrar undir þéttbýli
Heildarflatarmál ræktunarlands í Evrópu sem tekið hefur verið til annarra þarfa var árið 2006 áætlað 100 þúsund ferkílómetrar. Það svarar til 2,3% af flatarmáli landa ESB og er að meðaltali 200 fermetrar á íbúa. Til samanburðar þá er Ísland um 103 þúsund ferkílómetrar að flatarmáli.
Hæst með þetta hlutfall af landi undir þéttbýli og vegi eru Malta, Holland, Belgía, Þýskaland og Lúxemborg, en hlutfallið er einnig hátt í Miðjarðarhafslöndunum.
Borgir teygja sig yfir ræktunarland
Sögulega séð hafa borgir einkum verið reistar í nálægð ræktunarlands til að tryggja öflun matvæla. Í samræmi við það þá leggur vöxtur borga einkum undir sig ræktunarland. Það leiðir af sjálfu sér að þessi nýting á ræktunarlandi þrýstir á verðhækkun á ræktunarlandi og aukinn korninnflutning til þessara landa.
Ræktunarland hefur minnkað verulega í Svíþjóð sl. hálfa öld. Fram undir hið síðasta hefur ástæðan einkum verið sú að akuryrkjan hefur dregist saman, en auknar byggingaframkvæmdir eru nú farnar að skipta máli í þeim efnum. Þessi þróun sækir nú ört á. Þar er það áhyggjuefni að þessi samdráttur er mestur á bestu kornræktarsvæðum landsins að sögn viðkomandi stjórnvalds, Svenska Jordbruksverket. Stjórnvöld landsins hafa þegar fengið málið til umfjöllunar.
Nokkur lönd í Evrópu hafa nú ákveðið takmarkanir á nýtingu kornakra til annarra þarfa. Víða um álfuna hækkar nú jafnframt verð í ræktunarlandi.
Evrópuráðið hefur ályktað um að notkun á ræktunarlandi til annarra þarfa sé nær alltaf óafturkræf. Því beri að hugsa til langrar framtíðar þegar land er lagt undir byggingar og vegi
