Eftirminnilegustu tæki ársins
Á síðasta ári voru 22 tæki tekin fyrir í Vélabásnum hjá Bændablaðinu. Hérna verður litið yfir farinn veg og rifjuð upp þau tæki sem stóðu upp úr á einn eða annan hátt.
Viðfangsefni Vélabássins á síðasta ári voru níu fólksbílar, sjö jeppar eða jepplingar, tveir vinnubílar, tvær dráttarvélar, eitt fjórhjól og einn lyftari. Stærsta viðfangsefnið var Massey Ferguson 5S 135 dráttarvél á meðan það minnsta var Can-Am Outlander fjórhjól. Öflugasta farartækið var Tesla Model X Plaid með 1.020 hestöfl.
Indverskt landbúnaðartæki
Af þeim vinnuvélum sem voru prufaðar stóð Solis XL 90 dráttarvélin upp úr. Ekki vegna þess að hún er byltingarkennd, heldur þar sem þetta er fullvaxinn 90 hestafla traktor með öllu því sem flestir þurfa á verði sem er betra en gengur og gerist. XL 90 er nógu stór og öflug til að koma til greina í landbúnaðarstörf og vera spennt fyrir mörg nútímaheyvinnutæki.
Þessi dráttarvél fór langt fram úr hóflegum væntingum undirritaðs, en hið indverska vörumerki Solis er helst þekkt fyrir smátraktora sem henta fyrir bæjarstarfsmenn og hobbíbændur. Því olli hið hráa ökumannshús og ódýra sæti engum vonbrigðum, heldur jók það á karakterinn. Upplifunin af notkun Solis XL 90 er á margan hátt sambærileg og af notkun dráttarvéla frá árunum 1980–2000, nema hér er á ferðinni ný og óslitin græja.
Tesla öflug í öllum samanburði
Sá fólksbíll sem kom best út úr prófunum var Tesla Model 3 og á undirritaður ekki erfitt með að skilja hinar miklu vinsældir þessara bíla hér á landi. Fjölmargir nýir bílar eru vel skrúfaðir saman, uppfullir af búnaði, með stór batterí og ánægjulegir í akstri. Það sem Tesla tekst umfram hina er að bjóða þetta allt á sérlega samkeppnishæfu verði. Vegna þessa hefur undirritaður ósjaldan gripið til þess að bera önnur viðfangsefni saman við Tesla, en bílar sem eru markaðssettir sem ódýrir reynast oft vera ansi nálægt Model 3 í verði.
Sá bíll sem var tekinn til prufu er af uppfærðri útfærslu sem kom á markaðinn í lok þarsíðasta árs. Miðað við upphaflegu útfærsluna af Tesla Model 3 er þessi komin með mýkri fjöðrun, öflugri hljóðeinangrun og fallegra útlit. Helsta atriðið sem hægt er að gagnrýna er brotthvarf hefðbundinnar stangar fyrir stefnuljós, sem framleiðandinn er búinn að skipta út fyrir takka í stýrinu.

Einfaldur og ódýr harðjaxl
Í hinum margræða og vinsæla flokki jeppa og jepplinga voru flest farartækin í Vélabásnum lúxusbílar hugsaðir til borgaraksturs. Eftirminnilegasti jepplingurinn er hins vegar einfaldi og ódýri harðjaxlinn Dacia Duster. Eldri kynslóðir þessarar bílategundar hafa verið í miklu uppáhaldi hjá bílaleigum þar sem ökutækin þola ágætlega að láta ævintýragjarna erlenda ferðamenn þjösnast á sér.
Nýi Dusterinn er ekki síður öflugur í torfærum og hæðin undir lægsta punkt á pari við Toyota Land Cruiser. Bíllinn er með öll nauðsynleg þægindi, smekklega innréttingu og rúmgóð sæti. Nýi Dusterinn er jafnframt orðinn aðlaðandi að utan og þurfa kaupendur ekki lengur að fórna útlitinu til að fá alla þá eftirsóttu eiginleika sem bíllinn hefur að bera.

Sjálfkeyrandi kerra
Sá vinnubíll sem er eftirminnilegastur í huga undirritaðs er Piaggio Porter pallbíllinn. Þessi bíll er lítill en samt sem áður með sérstaklega rúmgóðan og nytsamlegan pall. Því nær framleiðandinn með því að vera með lítið frambyggt ökumannshús þar sem eini lúxusinn er útvarp og rafdrifnar rúður. Þessi ítalski vinnubíll er hrár í allri notkun og umgengni, en uppfullur af karakter og er hressandi að snattast á honum innanbæjar.
Eitt það sérstakasta við Piaggio Porter er að hann er útbúinn bensínvél, ólíkt flestum vinnubílum sem ganga fyrir dísilolíu. Þessi orkugjafi er hins vegar alls ekki slæmur kostur, þar sem bensínvélar eru ódýrar og léttar ásamt því að vera lausar við viðkvæmar sótsíur sem geta bilað ef ökutækin eru aldrei notuð í lengri ferðir.
