Fjölskyldubúskapur í brennidepli á Slow Food-hátíðinni í Tórínó
Hinni miklu matarhátíð Slow Food-hreyfingarinnar, sem haldin var í Tórínó á Ítalíu, lauk síðastliðinn mánudag og hafði þá staðið yfir frá fimmtudeginum 23. október. Íslendingar voru þátttakendur nú eins og á undanförnum hátíðum og kynntu sérstöðu íslenskrar matarmenningar á nokkrum viðburðum inni á hátíðinni.
Má þar meðal annars nefna málstofu þar sem snérist eingöngu um íslenskar afurðir. Málstofan var vel sótt, en þar fór fram kynning á nokkrum þeirra afurða sem hafa komist inn í svokallaða Bragðörk [Ark of Taste]. Bragðörkin er staðsett á þeirri verkefnahillu samtakanna sem fjallar um líffræðilega fjölbreytni og þar er safnað saman afurðum víðsvegar úr heiminum sem þykja menningarlega verðmætar.

Flutt voru stutt erindi og svo var gestum boðið að smakka hangikjöt, salt, harðfisk og skyr. Eirný Sigurðardóttir eigandi Búrsins sagði frá skyrinu, Sif Matthíasdóttir formaður Geitfjárræktarfélags Íslands talaði um íslenska geitastofninn, Gunnþórunn Einarsdóttir frá Matís útskýrði vinnsluna á saltinu (en því var einmitt nýverið bætt í Bragðörkina) og Dominique Plédel Jónsson greindi frá harðfisknum.
Ein stærsta hátíð sinnar tegundar
Hátíðin er ein hin stærsta sinnar tegundar í heiminum og er hún haldin annað hvert ár. Tvær megin áherslur voru á hátíðinni að þessu sinni; fjölskyldubúskapur og Bragðörkin.
Slow Food hreyfingin á uppruna að rekja til manns að nafni Carlo Petrini og telst vera stofnuð árið 1989 í bænum Bra, skammt suðaustan við Tórínó. Slow Food er alþjóðleg grasrótarhreyfing sem stefnt er gegn skyndibitavæðingunni síðustu áratuga og hefur það að markmiði að vernda heiður smáframleiðslu matvæla; með gæði, hreinleika og sanngirni að leiðarljósi. Eitt af leiðarstefjum Slow Food að því marki er að standa vörð um líffræðilega fjölbreytni.