Framúrskarandi sjónvarp
Glæpasögur sem byggja á raunverulegum atburðum (e. True Crime) er sú grein sjónvarpsþátta sem flestir framleiðendur virðast veðja á um þessar mundir. Netflix og aðrar streymisveitur bjóða upp á fjölda heimildaþátta af þessu tagi sem stundum eru ekki mikið annað en myndskreyttir hlaðvarpsþættir en margar leiknu þáttaraðirnar eru betra sjónvarp. Fáar þeirra ná þó öðrum eins hæðum og Sjötta boðorðið (The Sixth Commandment) frá BBC.
Þættirnir byggja á ítarlegum rannsóknum á málinu sem fjallað er um en handritshöfundurinn, Sarah Phelps, velur að beina sjónum alveg sérstaklega að fórnarlömbum siðblinds morðingjans. Þættirnir vekja óhug hjá áhorfendum, enda skynja þeir veilur í fari ódæðismannsins allt frá því hann birtist fyrst á skjánum. Fórnarlömbin virðast hins vegar láta blekkjast af mjúkmælgi hans og uppgerð. Blinda þeirra hefur sínar skýringar en verður á köflum nánast óbærileg. Þau eru algerlega varnarlaus eftir að þau lenda í klóm narssisista sem svífst einskis.
Þættirnir gerast í litlum bæ í Buckinghamskíri á Englandi. Peter Farquhar er einsetumaður og kennari sem hefur lokið störfum en sinnir enn stundakennslu og skrifar bækur. Einn af nemendum hans, Ben Field, dregur hann á tálar og verður fljótlega sá sem allt snýst um í lífi Farquhar. Eftir að Field hefur fengið ástmann sinn til þess að breyta erfðaskránni í sína þágu eitrar hann fyrir honum og drepur. Þegar nágrannakona Farquhar, Anne More-Martin, verður annað fórnarlamb Fields vakna grunsemdir um að ekki sé allt með felldu.
Bæði fórnarlömbin eru guðhræddar manneskjur og kirkjuræknar, fólk sem má ekki vamm sitt vita. Þau eru einstæðingar en í góðu sambandi við ættingja og vini. Field tekst að einangra þau bæði og gera þau háð sér. Smámsaman missa þau sambandið við veruleikann og leggja allt sitt traust á þennan unga mann sem sýnir þeim áhuga og ást. Þættirnir segja sögu um það þegar hið illa og siðlausa ryðst inn í líf hins saklausa og hreina. Afleiðingarnar eru skelfilegar og lengi vel er algerlega óljóst hvort samfélagið og réttarkerfið hafi tæki og tól til þess að bregðast við.
Það verður varla nógsamlega mælt með áhorfi. Leikurinn er framúrskarandi eins og handritið og leikstjórnin. Sjónvarp verður ekki mikið betra. Þættirnir eru aðgengilegir í spilara RÚV.
