Íslenskt nautakjöt illfáanlegt

„Ef ég fæ ekki íslenskt kjöt þá er það ekki til í búðinni hjá mér,“ segir Sigurður. Hann segir að frekar myndi hann hætta starfsemi en að selja innflutt kjöt. Að auki við nautakjöt notar Sigurður mikið svína-, lamba- og ærkjöt. „Ég hef ekki átt til nautahakk, hamborgara og bollur af því að ég fékk ekki íslenskt nautakjöt – og þá er það bara svoleiðis!,“ segir hann. Sigurður rekur verslunina Pylsumeistarann að Laugalæk í Reykjavík og er með kjötvinnslu í Kópavogi. Hann framleiðir fjölbreytt úrval af pylsum og öðrum kjötvörum.

„Svo virðist vera sem að það séu svo fáir eftir sem að slátra nautakjöti eftir þessi nýju búvörulög að þeir einoka markaðinn. Eins og ég sé þetta taka þeir nautakjötið fyrir sig og selja sjálfir. Áður fékk ég alltaf nautakjöt án vandræða í gegnum B. Jensen sem er núna orðið hluti af KS.“ Nýverið keypti Sigurður heilan nautgrip í gegnum Sláturhús Vesturlands í Brákarey, en vanalega kaupir hann úrbeinað kjöt frá stærri afurðastöðvum. „En ég fékk ekki hakkefni, þannig að ég þurfti að kaupa heilan grip,“ segir Sigurður.

„Við verðum að átta okkur á því að nautakjöt er lúxusvara. Bændur sem eru að rækta naut verða að fá borgað samkvæmt því. Það vill enginn vinna frítt og bændur eiga ekki að þurfa að gefast upp á að vera með búskap. Við verðum að passa bændurna okkar. Ef það kemur eitthvað ástand upp á í heiminum skipta Íslendingar engu máli. Að bændur skuli þurfa að vinna aðra vinnu með búskapnum til að lifa af er alveg hræðilegt.