Fjögurra ára ungbóndi úr Þistilfirði samdi bestu sögu leikskólanema

Fjögurra ára piltur í Svalbarðshreppi, Kjartan Kurt Gunnarsson, samdi bestu söguna í flokki leikskólanemenda í smásagnasamkeppni sem Kennarasamband Íslands og Heimili og skóli efndu til í september.  

 

Að sögn Gunnars Kjartans Þorleifssonar og Inu Leverköhne var smásagnasamkeppnin haldin meðal nemenda á öllum skólastigum. Þema keppninnar var „kennarinn“. Þriggja manna dómnefnd mat allar sögur og valdi bestu söguna í fjórum aldurshópum.

 

Kjartan Kurt Gunnarsson er 4 og hálfs árs gamall, kátur og áhugasamur ungbóndi á sauðfjár- og geitabúi í Þistilfirði. Hann er alltaf spenntur fyrir og tilbúinn til þess að láta lesa bækur fyrir sig, og það er lesið fyrir hann alla daga. Mesta yndið hefur Kjartan af bókum er fjalla um tæki og tól, svo sem í landbúnaði, á bílaverkstæði, við húsasmíði, á sjúkrahúsi o.fl.

 

Kjartan er ákaflega hugmyndaríkur bæði í huga og framkvæmd og mjög duglegur að skapa nýja hluti og nýjar sögur. Þá elskar hann að semja og segja heillangar og flóknar sögur þar sem uppspuni og frásögn blandast gjarnan á ótrúlegastan hátt. Verðlaunasagan hans er gott dæmi um það.

 

Verðlaun fyrir fjórar bestu sögurnar voru afhent við hátíðlega athöfn í Kennarahúsinu í Reykjavík á Alþjóðadegi kennara þann 5. október. Kjartan Kurt skrapp að sjálfsögðu suður til þess að taka við verðlaunum sínum og var hæst­ánægður og glaður. Saga Kjartans er svona:

 

Kennari minn

 

Kennari minn heitir Sidda Líf og hún missti skóinn á götunni. Þá tók hún skóinn og klæddi sig aftur í. Bíllinn stoppaði strax þegar hann sá skómerkið. Hún fór í leikskólann og klæddi sig í stíbba.

 

Ég ætla að segja um annan kennara sem heitir Halla. Hún var að smíða tölvu fyrir mig úr spýtum og pappír og blöðum. Það er sko í þykjustunni svona spýtu með svona kringlótt oná.

 

Ég vil að Sidda Líf leiki djús og ég vil hafa leikrit í leikskólanum.

 

Nú er sagan búin.