Myndin sem fylgir er úr nýlegri ársskýrslu Orkustofnunar fyrir árið 2019. Myndin sýnir kosti smávirkjana fyrir nærumhverfið. Þessi grein er skrifuð til að upplýsa með hvaða hætti fjölgun smávirkjana getur bætt lífskjör á landsbyggðinni.
Orkustofnun hefur samið við Verkfræðistofuna Vatnaskil um kortlagningu vænlegra smávirkjanakosta.
Orkuauðlindir landsins eru í eigu landeigenda. Ríkið er stærsti eigandi en þar á eftir koma sveitarfélög og aðrir landeigendur svo sem bændur. Flutningskerfi raforku eru í sameign þjóðar en landsmenn sitja ekki við sama borð er kemur að flutningi á raforkunni til síns heima, það fer nefnilega eftir því hvar þeir búa.
Aðalfundur Landssamtaka raforkubænda var haldinn á Laxárbakka í Hvalfjarðarsveit 10. nóvember síðastliðinn. Mæting á fundinn endurspeglaði þann víðtæka áhuga á raforkumálum sem er nú á meðal bænda, sveitarfélaga, ráðgjafa og opinberra aðila.
Möguleikar í uppsetningu lítilla vatnsaflsvirkjana eru miklir víða um land. Margvísleg tækni hefur komið fram á sjónarsviðið á liðnum árum sem gerir mönnum kleift að framleiða raforku jafnvel án stíflugerðar og með því að nýta hægrennsli lækjarfarvega.
Atvinnuþróunarfélag Eyjafjarðar hefur sent erindi til allra sveitarstjóra í Eyjafirði, með ósk um að félagið fái heimild sveitarfélaganna til að kanna möguleika á smávirkjunum í firðinum.
Hugmynd að Skúfnavatnavirkjun og virkjun Þverár á Langadalsströnd, nokkru utan við Rauðamýri í Ísafjarðardjúpi, er búin að vera í deiglunni í nær 70 ár.
Bygging stórra vatnsorkuvera útheimtir oftast mikil stíflumannvirki sem sæta stöðugt meiri andstöðu umhverfisverndarsinna.
