Vinsamlegast athugið að þetta efni er eldra en 5 ára.
Branda
Líf&Starf 16. janúar 2019

Branda

Þegar Ólöf Steingrímsdóttir, bónda á Fossi á Síðu, giftist Páli Erlingssyni í Árhrauni á Skeiðum (síðar sundkennara) þá fékk hún rauðbröndótta kú í heimanmund. Branda kynntist fljótt við heimakýrnar í Árhrauni og hélt sig með þeim, en lítið eða ekkert varð vart við óyndi í henni.
 
Stórgripahagar eru ekki góðir í Árhrauni, og fara kýr þaðan vanalega fram í Áshildarmýri og Merkurlaut og eru þar saman við kýr frá Skálmholti, Kýlhrauni o. fl. bæjum. Oftast skipta þær sér þó sjálfar á kvöldin og fara hverjar heim til sín.
 
Kálfur hafði verið alinn í Árhrauni um veturinn. Hann var tjóðraður í túninu um vorið, þangað til hann hafði lært að bíta. Þá hafði Branda verið þar hér um bil
 
hálfan mánuð er kálfurinn var fyrst rekinn í haga með kúnum. Þær fóru eins og vant var fram í Áshildarmýri og voru þar ásamt öðrum kúm um daginn. Undir kvöld tóku Árhraunskýrnar sig frá og héldu heimleiðis. Tveir unglingar sátu hjá ám í hrauninu og horfðu á kýrnar. Þær gengu hver á eftir annarri heim göturnar, og var Branda öftust. Kálfurinn var ekki með. Nálægt miðri leið stansaði Branda og leit í kringum sig. Hinar héldu áfram, og hún hélt svo áfram á eftir þeim. En brátt stansar hún aftur, lítur í kringum sig og baular. Enginn tók undir. Hún baulaði aftur tvisvar eða þrisvar, og er það var til einskis sneri hún aftur, tók á rás og hljóp sem fætur toguðu fram í Áshildarmýri. Þar voru enn ýmsar kýr, og með þeim var Árhraunskálfurinn. Branda gekk að honum, þefar af honum allt um kring dálitla stund, fór svo aftur af stað, og kálfurinn með henni. Létti hún ekki fyrr en hún kom með hann til heimakúnna.
 
Unglingarnir sem á horfðu hafa sagt mér þetta, og þekki ég þá vel, bæði að eftirtekt og sannsögli.
 
Það hefði ef til vill ekki þótt í frásögu færandi þótt einhver af heimakúnum hefði saknað kálfsins og snúið aftur að sækja hann. Og þó hefði verið rangt að gera lítið úr því. En það var ekki svo: þeim hugkvæmdist það ekki. En Bröndu hugkvæmdist það, þó að hún væri nýkomin og ókunnug. Það lýsir yfirburðum hjá henni, og er vottur þess að hugsunin er á mismunandi stigum hjá dýrunum. Það eiga þau sameiginlegt með mönnunum.
 
/Úr bókinni Forustu Flekkur.
 
Heitt poppkorn er hollt sælgæti!
Líf&Starf 10. maí 2022

Heitt poppkorn er hollt sælgæti!

Svo hljóðaði auglýsing er birtist á síðu Morgunblaðsins í júlílok árið 1968 - en...

Lesning fyrir heilabilaða
Líf&Starf 4. maí 2022

Lesning fyrir heilabilaða

Þegar ég setti saman bókina Í húsi afa míns sem kom út fyrir tólf árum, hvarflað...

Fimm hurða farsi leikfélags Hólmavíkur!
Líf&Starf 19. apríl 2022

Fimm hurða farsi leikfélags Hólmavíkur!

Nú hefur leikfélag Hólmavíkur sett upp farsann Bót og betrun eftir Michael Coone...

Ef væri ég gullfiskur!
Líf&Starf 28. mars 2022

Ef væri ég gullfiskur!

Spéfarsinn „Ef væri ég gullfiskur“ eftir Árna Ibsen, í flutningi leikfélags Umf....

Ekki um ykkur! Verk Leikfélags Menntaskólans á Ísafirði
Líf&Starf 16. mars 2022

Ekki um ykkur! Verk Leikfélags Menntaskólans á Ísafirði

Leikfélag Menntaskólans á Ísafirði frumsýndi leikritið „Ekki um ykkur” eftir Gun...

Verndarar láðs & lagar
Líf&Starf 14. mars 2022

Verndarar láðs & lagar

Þegar verndarar láðs og lagar ber á góma er gaman að rekast á þá þar sem maður á...

Flestir gullsmiðir voru bændur
Líf&Starf 28. febrúar 2022

Flestir gullsmiðir voru bændur

Árið 2011 hlaut Dóra Guðbjört Jónsdóttir gullsmiður þakkarviðurkenningu FKA – Fé...

Hann á það skilið? Á hann það skilið?
Líf&Starf 2. febrúar 2022

Hann á það skilið? Á hann það skilið?

Í kaflanum „Misseristalið og tildrög þess“ eftir Þorkel Þorkelsson, í 1. tbl. Sk...